Zoals ik in mijn vorigeblogpost al vertelde, was het voor mij geen lastige omschakeling om te gaan vasten. Het voelde goed aan. Alsof mijn lichaam hiervoor gebouwd was. Voor mij was het juist altijd een strijd om in de ochtend wat te eten. Ik had nooit trek en zat tegen heug en meug wat naar binnen te werken. Dit alles omdat mijn moeder (zoals vele moeders) gezegd had dat het ongezond was om niet te ontbijten. Dat zei ze alleen maar omdat dit haar ook weer geleerd was, maar deze bewering is op geen enkel bewijs berust. Het beste hierbij is luisteren naar je lichaam. Sommige mensen zullen al meteen honger hebben (dit is iets anders dan trek en een knorrende maag) en andere zullen dit niet meteen hebben. Luister naar je eigen lichaam, wat geeft het aan. Meestal is het zo dat je gewend bent om meteen te ontbijten, maar dat betekent niet dat het noodzakelijk is. Luisteren naar je moeder blijkt dus niet altijd een goed idee te zijn, wanneer je lichaam je iets anders vertelt. Vasten en mij