Zwaarmoedige Jeugd
Tijdens mijn tienerjaren had ik al last van zwaarmoedige gevoelens en gedachtes. Ik haatte mezelf en het lichaam waar ik in zat. Deze was namelijk (volgens mijzelf) dik en lelijk en niemand zou daar ooit van kunnen houden. Terugkijkend kan ik zeggen dat ik toen al depressieve en suïcidale gedachtes had. Dit ging zelfs zo ver dat ik in mijn buik stompte om mezelf te straffen en met een mes in mijn handen heb gestaan om er een einde aan te maken. Gelukkig durfde ik dit niet en heb ik dit toen niet gedaan.Heel vaak vroeg ik me af waarom ik me zo voelde, ik had niet echt iets om depressief over te zijn. Soms wenste ik dat ik een reden had om me zo te voelen, zodat ik mijn gevoel in ieder geval kon rechtvaardigen naar mezelf toe. Dan zou ik me in ieder geval niet meer zo’n aansteller voelen.
Nu erop terugkijkend viel deze zwaarmoedigheid in mijn tienerjaren samen met de switch van elke dag een stukje vette karbonade naar de volgens mijn moeder veel gezondere droge kip. Die vette karbonade was voor mij de enige bron van dierlijke vet die ik binnen kreeg. We aten namelijk vooral margarine, zoals Zeeuws Meisje om in te bakken en Becel/BleuBand voor op brood.
Mijn Roerige Tinteger Jaren
Mijn moeder overleed toen ik net 23 jaar geworden was. In het jaar na haar overlijden viel ik in, wat het beste te omschrijven is als, een put van wanhoop. Ik was ofwel catatonisch, ofwel hysterisch aan het huilen. Ik at heel veel chips, pasta, snoep, koekjes etc. en kwam in rap tempo 30 kilo aan. Wat ik ook at, ik zat nooit vol, en wanneer ik aan het eten was fantaseerde ik al over wat ik daarna ging eten. Van mijn 23ste tot aan mijn 33ste had ik enorm veel last van depressie en suïcidale gedachtes. Ik kon mijn bed niet goed uitkomen en sliep gemakkelijk door tot 10/12 uur in de ochtend. Ook ben ik in die periode steeds minder vlees, eieren en kaas gaan eten. Zelfs tot het punt dat ik overwoog om veganistisch te worden. Rick en ik spraken in die tijd bijna dagelijks met elkaar over hoe slecht we ons voelde en hoe we er ook een einde aan konden maken.In Therapie
In die periode heb ik twee jaar bij een therapeut gelopen. Daar kwamen veel dingen naar boven. Al weet ik terugkijkend hierop niet of het me echt verder heeft geholpen. Op het moment zelf dacht ik er wel wat aan te hebben. Wat ik me vooral herinner is dat ik veel over mijn jeugd oprakelde en heel boos op mijn ouders geweest ben. Dit gevoel bleef vervolgens maanden hangen. Eigenlijk voelde dit helemaal niet goed aan. Zelf ben ik er niet meer van overtuigd dat het een goed idee is om alles steeds maar naar boven te halen en het proberen “een plekje te geven”. Dat plekje bleef bij mij namelijk alsmaar ruimte in mijn hoofd innemen en ik kwam er niet verder mee. Het bleef een vicieuze cirkel.Stabielere Jaren Dertig
In 2017 vond ik intermitterend vasten en viel ik in ongeveer twee jaar tijd 30 kilo af. Ik dacht dat ik gelukkig zou worden wanneer ik het gewicht kwijt was, maar mentaal veranderde er niet veel. Fysiek was het dan weer wél een wereld van verschil! Ik was minder snel buiten adem en had geen vervelende zweetplekken en schaafplekken meer. Hoewel ik me lichamelijk dus een stuk beter voelde, bleven de depressieve gedachtes. Carnivoordieet
Dit veranderde allemaal toen ik het carnivoordieet begin 2020 ging volgen. Ik had veel getuigenissen gehoord en gelezen van mensen die van veganistisch naar het carnivoordieet waren overgeschakeld en van hun depressie afgeraakte. Dit wilde ik ook wel, en ik hoopte dat dit ook mijn ervaring zou zijn. Gelukkig bleek dit ook het geval te zijn. Het leek wel alsof er een wonder gebeurde, want binnen twee weken dat ik weer dagelijks vlees at verdwenen mijn depressieve gedachtes als sneeuw voor de zon. Het was alsof de donderwolk die altijd boven mijn hoofd hing opgelost was en ik de zon weer kon aanschouwen. Hoe kon dit? Daar wist ik het fijne nog niet van, maar wat ik wél met zekerheid wist was dat het werkte!Depressie Weg door Voeding?
Jazeker, mijn depressie was weg en eigenlijk was mijn ervaring niet zo’n wonder als dat ik toen dacht. Onder anderen depressie en anxiety (in het Nederlands is er helaas geen woord die de lading dekt) worden geassocieerd met chronische inflammatie. Cognitieve therapie kan helpen, maar je moet ook het probleem bij de wortel aanpakken; je dieet. We worden al heel lang bang gemaakt voor cholesterol, maar dit is nergens voor nodig. Cholesterol is niet gevaarlijk voor je, sterker nog: je lichaam maakt zelf cholesterol aan én je hebt het nodig voor verschillende processen in je lichaam. Ook regelt je lichaam zelf je cholesterol en is het per moment én per persoon verschillend hoeveel cholesterol je hebt in je lichaam.
Wat juist wél gevaarlijk is, is een te laag cholesterol. Dit wordt onder andere geassocieerd met gewelddadig gedrag Cholesterol controleert wat je denkt. Wanneer je onvoldoende cholesterol hebt, betekent dit dat het erg moeilijk voor je is om myeline te synthetiseren. Hierdoor vertraagt de snelheid van de elektrische impulsen van je neuronen. Dit betekent dus dat die een oorzaak en mechanisch gevolg heeft op de manier waarop je lichaam werkt en dus ook hoe je brein werkt, inclusief hoe je denkt.
Wanneer je volgens de Schijf van Vijf eet, ben je systemisch geïnflammeerd doordat je koolhydraten en vet combineert (dit heet de Randle Cyclus). Dierlijk vet is nodig, dus de enige verstandige stap is om de koolhydraten te schrappen en meer dierlijk vet te gaan eten. Het zal je mentale gezondheid en dus je leven veranderen!
Dr. Georgia Ede heeft meerdere artikelen over depressie en voeding, neem er vooral een kijkje!
Reacties
Een reactie posten