Jouw Gezondheid (En Dat Van Je Kind) Op Een Veganistisch Dieet

Intro

De aanleiding van deze blog is dat er iemand die zwanger is waarbij ik moet toekijken hoe dit gaat aflopen. Uiteraard hoop ik op het beste! Maar ik maak me wel zorgen.

Kinderen Of Geen Kinderen

Veel veganisten propageren een misantropisch wereldbeeld waarin je mensenoproept om zichzelf te steriliseren. Dit gebeurt dan ook volop binnen de wat extremere kring van veganisten. Die hoeven dus geen rekening te houden met de gezondheid van hun kind, alleen met dat van henzelf. Mocht je als veganist toch aan kinderen bent begonnen: gefeliciteerd! Lees dan alsjeblieft wel verder.

Beweegredenen Van Veganisten

De beweegredenen om veganistisch te worden behelsden eerst gezondheid, klimaat, en ethische bezwaren om vlees te eten. Nu zie je toch meer dat gezondheid irrelevant is, en klimaat ook minder belicht wordt. Dan blijft er alleen over dat je het dieet voor de dieren doet. Dit is dan ook het mantra van vooral de wat militantere veganistische ‘influencers’. Vandaar dat ik aanvankelijk speelde met een wat meer bijtende titel rondom het thema ‘opoffering’. Want er zijn talloze veganisten die hun eigen gezondheid op het spel zetten. Aangezien dat veelal volwassenen zijn, is dat hun keuze. Zodra er echter kinderen de dupe van worden, wordt het wat mij betreft een ander verhaal.

Optimaal Dieet

Wat het optimale dieet is kan niemand echt met zekerheid zeggen. Dat we altijd vlees en andere dierlijke producten hebben gegeten is een feit. Net zo goed is het een feit dat vlees bomvol met nutriënten zit. Nutriënten die of nergens anders in voorkomen, of in geringe mate en/of slecht opneembaar. Vlees heeft in ieder geval de best opneembare vorm. Zonder toxines die je lichaam (langzaam) verwoesten of de opname van voedingsstoffen blokkeren, zoals in planten wel het geval is. Vooraanstaande veganisten beamen dit en zeggen zelfs dat dierlijke voeding optimaal is in ons dieet, maar stellen vervolgens alsnog de vraag of het écht nodig is. Huh? Hoe kan iets dat optimaal is niet nodig zijn? Het alternatief zien we namelijk nu. Mensen met ondervoedingsproblemen, fysieke klachten, en mentale gezondheidsproblemen.

Plannen met Planten

Wanneer je een paar jaar geleden opzocht of een plantaardig dieet geschikt is voor iedereen en alle leeftijden kreeg je een keiharde ja. Wanneer je echter nu opzoekt of een plantaardig dieet geschikt is voor jou en je kinderen, krijg je een twijfelachtige “ja” met randvoorwaarden en waarschuwingen. Overal wordt er nu namelijk gehamerd op het feit dat je dit dieet goed moet plannen en dat erallerlei supplementen nodig zijn. Plannen? Ik zie dat meer als een manier om zich in te dekken voor als er iets mis gaat, aangezien dat aan de lopende band gebeurt bij veganisten. Dan wordt er doodleuk gezegd ”you did it wrong”.

Waarom zou voeding zo ingewikkeld moeten zijn? Waarom zou het ook normaal zijn om zo verschrikkelijk veel te moeten eten, en toch constant trek te hebben?

Hoe denk je de prachtige gift van moedermelk te kunnen vervangen met bizarre,experimentele plantaardige ‘alternatieven’ (die niet bestaan in de objectieve realiteit)?
Als planten zo fantastisch voor ons zijn, waarom hunkeren velen dan naar vlees en andere dierlijke producten? Dat het plantaardige maaksel – in jouw optiek – hetzelfde oogt als en stuk vlees, betekent niet dat het daadwerkelijk dezelfde voedingswaarde heeft.

Supplementen

Er wordt dus zoals ik zei geadviseerd om klachten te voorkomen door veel vitamines enmineralen te supplementeren. B12 bijvoorbeeld is heel belangrijk, zeker als je een kindje draagt en dit daarna moet voeden. Veganisten nemen B12 in de vorm van zowel pillen als spuiten. Hier houd het echter niet op, met een veganistisch dieet heb je tevens een gebrek aan (goed opneembaar!) ijzer, calcium, bepaalde soorten vitamine D, diverse vitamines B, choline, creatine, en carnosine. Om er maar wat te noemen. Supplementeren is daarom essentieel vanwege het tekort hieraan in plantaardige voeding. Dit wordt ook overal verkondigd: “een gezond dieet mét supplementen”.

Overigens zijn supplementen ongereguleerd, en is er nooit echt bewezen dat ze (afdoende) helpen. Ook dus niet dat supplementen net zo goed opneembaar zijn als de ‘real deal’, of dat er wellicht negatieve bijwerkingen zijn zoals je bij veel chemische medicijnen hebt. Dit hoeft niet te worden onderzocht en al helemaal niet op de langere termijn Het veganistische dieet en de heftige supplementering die daarbij nodig is, kun je dus alleen maar omschrijven als één groot experiment.
Mentale Schade

Er komen steeds meer alarmerende klachten naar buiten die gelinkt zijn aan veganisme. Niet alleen door (hetzij gammel uitgevoerde) onderzoeken, maar ook doortalloze verklaringen van mensen die het dieet jarenlang hebben gedaan en uit pure wanhoop teruggingen naar het eten van dierlijke voeding. Denk hierbij aan mentale klachten zoals depressie, angststoornissen, slaapgebrek, hersenbeschadiging, geheugenverlies, krimpen van brein, beroertes, ‘brain fog’, cognitieve achteruitgang, minder goed kunnen praten, constante hoofdpijn, tot aan beginnende vormen van dementie op een (te) jonge leeftijd – al is dementie en alzheimer sowieso vaak een (onnodige) uiting van een slecht dieet en dito levensstijl.

Toxische Cultuur

Verder is het behoorlijk zorgwekkend hoe sociaal geïsoleerd sommige veganisten worden, of zelf dit isolement creëren door iedereen buiten te sluiten die vleeseet (“carnists!!”).

Je ziet zelfs mensen scheiden vanwege dieetkeuze, allerlei relaties verbreken, mensen in de vriendenkring dumpen en met de grond gelijk maken als ze niet langer veganist zijn (meestal vanwege gezondheidsklachten). Veel ex-veganisten benoemen een toxische en soms sektarische cultuur waarin alles dat niet ‘vegan’ is wordt aangevallen. Met uitspraken als “ex-vegans were never really vegan” zie je dat er geen enkel begrip is voor deze mensen die na jaren tobben op een veganistisch dieet hun gezondheid willen redden door weer vlees te gaan eten. De compassie die veganisten zeggen te hebben voor dieren wordt bedoezeld door het gebrek eraan naar hun medemensen toe.

Lichamelijke Schade

Met een veganistisch dieet heb je verhoogde kans op zwakkere botten die dus sneller breken, en bij kinderen kan er rachitis

ontstaan. Een botaandoening die niet meer voorkwam in het westen – tot nu toe dan.
Botten zijn sowieso de dupe van een veganistisch dieet, aangezien de botdichtheid lager is dan bij mensen die dierlijke producten eten. Bovendien neemt deze dichtheid neemt alleen maar af zodra je ouder wordt. Met een slechte basis wordt dat dus een probleem later. Zoals bij dit twaalfjarig meisje die botten van een 80 jarige vrouw bleek te hebben.
Verder zijn er ronduit schokkende klachten die niet meer kunnen worden hersteld door je lichaam. Een schrijnend voorbeeld zijn tanden die spontaan uit je mond vallen. Dat is nog wel een stukje drastischer dan haren die veelvuldig uitvallen bij veel veganisten. Haren groeien immers terug op een gezond dieet. Ondervoeding is de primaire motor achter dit soort klachten, wat overigens bij het standaarddieet (oftewel grotendeels plantaardig) ook al prevalent is.

Acceleratie van het Verval

Dit proces van ‘fysiek verval’ zal zelfs accelereren tijdens een zwangerschap, omdat het kindje nog meer nutriënten uit je lichaam onttrekt. Vervolgens gaat dit proces verder door het geven van (essentiële) moedermelk. Zeker essentieel wanneer het kind verder geen echte voeding krijgt. Overal wordt er wederom verkondigd dat je prima borstvoeding kan geven op een plantaardig dieet, hetzijje supplementeert. Vooral B12 wordt terecht vaak genoemd, omdat dit essentieel is voor een gezondbrein en dito cognitief vermogen.

Wederom een rare realiteit waarin je pillen nodig hebt om je zogenaamde superieure dieet aan te vullen.

Ethische Bezwaren

In het begin noemde ik al de ethische bezwaren die er volgens veganisten zijn om dieren te eten. Los van het feit dat dit argument compleet van tafel kan worden geveegd gezien de miljarden dieren die moedwillig worden uitgeroeid om je geliefde planten te bescheren en vervolgens te oogsten, is er iets anders aan de hand. Ga je serieus je kind opofferen om bepaalde dieren te ‘redden’? Want zwart-wit gezien komt het daar wel op neer, zelfs als je het dieet goed kan ‘plannen’ zoals overal wordt voorgeschreven.
De langere termijn effecten zijn nog onbekend, en jijzelf hebt hoogst waarschijnlijk een enigszins goede basis gehad met wat dierlijke producten in je dieet. Vandaar dat veel mensen die op latere leeftijd veganistisch worden niet meteen aftakelen, simpelweg vanwege hun reserves.
Wat mij betreft is het daarom ronduit verwerpelijk hoe bepaalde organisaties dingen zeggen zoals in dit artikel: raising children vegan isn’t about diet, but about ‘teaching them compassion’

Ik lees hierin dat je het welzijn van de dieren boven dat van je kind zet. Want je hebt geen idee wat voor leven je kind tegemoet gaat op een plantaardig dieet. Het is nu eenmaal één groot experiment waar we in leven. En nogmaals: er gaan nog steeds dieren dood die je net zo goed kan opeten. Je eet geen wild zwijn, maar laat die wel doodschieten zodat ze ‘jouw’ gewassen niet wegvreten.

Studies en Wetenschapisme

Wat belangrijk is om te weten is dat er geen goede wetenschappelijke studies gedaan zijn met betrekking tot de vraag welk dieet er optimaal is voor ons als mensen. Mijn zorg is de opzet en uitvoering van de meeste voedingstudies, waardoor veel wetenschap meer ideologie is. Het boezemt namelijk geen vertrouwen in wanneer je weet dat er studies die niet de gewenste uitkomst bieden in lades verdwijnen, bekostigd zijn door de plantaardige industrie, of dat het abstract van een onderzoek anders zegt dan de cijfers ons vertellen.

Plantaardig Dieet VS Nagenoeg Plantaardig Dieet

Bij alle studies zie je een scheve en oneerlijke vergelijking. Er wordt namelijk in de meeste studies gekeken naar een veganistisch of vegetarisch dieet tegenover een ‘omnivoordieet’ (een standaarddieet dus). Wat we inmiddels wel weten, is dat het standaarddieet slecht is voor ons, en de Schijf Van Vijf inmiddels nagenoeg plantaardig is. Ze vergelijken dus een plantaardig dieet met een nagenoeg plantaardig dieet. Het standaarddieet behelst echter suiker EN vet dat de Randle Cyclus activeert. Vandaar ook dat veel resultaten ten gunste zijn van een volledig plantaardig (‘whole food plant based’) dieet, simpelweg omdat hierbij vet ontbreekt en je daardoor de Randle Cycle niet aanzet. Dit gebeurt namelijk bij combineren van suiker en vet, en is de aanstichter van inflammatie in je lichaam dat leidt tot zo ongeveer alle problemen die we nu kennen in Het Westen. Vandaar dat je veganisten ziet die vel over been zijn, en veganisten die juist volop aankomen. De één eet enkel groentes en fruit, de ander volop junk food. Beide zijn echter ondervoed. Dit geldt overigens zoals ik al liet doorschemeren ook voor het standaarddieet.

Een Noemenswaardig Verschil

Veel studies zijn dus misleidend, aangezien zowel het standaard als het veganistische dieet totaal niet geschikt zijn voor ons. Ik durf mijn linkerhand echter te verwedden dat de uitkomsten tussen een ‘keto-dieet’ met een grote nadruk op dierlijke voeding veel opzienbarendere verschillen zou geven, in het nadeel van een veganistisch (oftewel plantaardig) dieet. Je elimineert nagenoeg alle suiker, wat je lichaam toch niet nodig heeft, en eet wél het essentiële dierlijke vet. Je zet dus de Randle Cycle niet constant aan, maar krijgt wel de nodige bouwstoffen binnen. Jijzelf EN je kind.
Daarnaast eet je (zeker op een bijna geheel carnivoor dieet) geen ladingen plantaardige vezels meer, die allerlei problemen geven. Wel zo fijn om niet tig keer per dag naar de wc te moeten, toch?

Anekdotes

Op alle kanten van het spectrum is voedingswetenschap dus eigenlijk niet betrouwbaar genoeg om aan te dragen als argument. We moeten het doen met de studies die er nu zijn. Waar we misschien beter op af kunnen gaan zijn de ervaringen van vele veganisten die veel gezondheidsklachten hebben overgehouden aan een veganistische dieet. Vele anekdotes maken immers een behoorlijk overtuigende bewijslast.
Zowel veganisten als carnivoren boeken goede resultaten door over te stappen vanuit het desastreuze westerse dieet. Er duiken echter binnen de veganistische gemeenschap bizarre anekdotes op die helaas veel minder rooskleurig zijn, ook met betrekking tot kinderen. Vrouwen die spreken over meerdere miskramen totdat ze weer dierlijke voeding gingen eten. Borstvoeding die uitbleef of te schraal was. Fysieke klachten door een te broos lichaam en verslechterde botkwaliteit.
Over de kinderen zelf komen eveneens heftige berichten voorbij. Zoals gezegd rachitis, maar ook tandjes die oplossen of niet goed doorkomen, cariës, slecht ontwikkelde motorische en cognitieve vaardigheden, en algehele groeiproblemen. Andere opmerkelijkheden die ik tegenkwam waren kinderen die stiekem mieren aten of stiekem werden ‘bijgevoerd’ door familielieden om toch wat voedingsstoffen binnen te krijgen waar ze constant naar verlangen.

Alle Beetjes (Vlees) Helpen

Zoals ik in een andere blog schreef zie ik veganisme als een eetstoornis (en vele met mij). Zoiets op je kinderen projecteren kan desastreuze gevolgen hebben zoals inmiddels al jaren te zien is. Deze hartverscheurende verhalen en berichten geven mij alle redenen om me zorgen te maken. Dat doe ik eigenlijk nu al om alle kinderen om me heen die op een standaarddieet leven, en die ik al op jonge leeftijd zie degenereren. Ik houd echter mijn hart vast voor kinderen die helemaal plantaardig moeten opgroeien.
Het ergste is nog dat het vanuit de ouders gezien met de beste wil wordt gedaan, compleet voorgelogen door misantropische organisaties.

Ik hoop dus van harte dat het tij kan worden gekeerd. Alle beetjes helpen!

Bronnen

Gezondheidsvoordelen van vlees (vooral de nutriënten erin zoals B12):
https://www.nutritionadvance.com/health-benefits-eating-beef/
https://ods.od.nih.gov/factsheets/VitaminB12-Consumer/

(Let ook op de dwangmatige vermelding van plantaardige ‘alternatieven’ zoals ontbijtgranen, waar nota bene B12 kunstmatig aan is toegevoegd!)
https://www.researchgate.net/figure/Brain-atrophy-in-a-child-with-B-12-deficiency-and-its-reversal-by-B-12-treatment-A_fig3_322911036
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3137939/

Reizende Strijdster

Zoeken in deze blog