Kramperen
Al op jonge leeftijd had ik last van spierkrampen, voornamelijk in mijn benen. Dikwijls werd ik ’s nachts wakker omdat het ineens in mijn kuit schoot. Met moeite vouwde ik mijn voet dan zoveel mogelijk naar boven, richting de knie. Vaak hielp dat genoeg, soms moest ik uit bed (handig met een hoogslaper, zowel bij mijn ouders als in mijn eerste eigen woning) om het eruit te lopen. Aanvallen van spierkrampen zijn behoorlijk minder geworden toen ik ouder werd.Helaas kwamen de krampen echter terug na de overstap naar het carnivoordieet. Allerlei suggesties doen de ronde, onder andere kalium (potassium) en bepaalde vormen van magnesium. Ondanks dat ik liever niet alsnog supplementen slik —dit was toch het superieure dieet waar je alles binnen kreeg?—heb ik dat geprobeerd, maar merkte weinig voelbaar resultaat. Toch lijken de spierkrampen nu verdwenen, dus ik zal uitleggen wat er nu veranderd is in mijn dieet.
Vast en Zouter
Toegegeven zijn er twee veranderingen in mijn huidige manier van eten. Of eigenlijk drie, maar de derde is tijdelijk. Ik eet al sinds behoorlijk wat maanden aardappels bij mijn avondeten. Maar dat bracht op zichzelf geen nadelige verandering wat betreft de spierkrampen. De tweede verandering is een zevenweekse periode waarin Veerle en ik minder eten, en in een kleiner tijdraam (het streven is enkel eten tussen 12:00 en 18:00). Laat ik maar meteen eerlijk zijn: ik ben een compleet waardeloze vaster. Als ik lees of hoor dat mensen vijf dagen niet hebben gegeten ben ik vol verwondering. Ik vind het al heel wat als ik vijf UUR niet eet. (In wakkere toestand natuurlijk, de zes uur of iets langer die ik slaap reken ik niet mee.) Soms komt er een portie hoogmoed binnen waardoor ik de illusie heb dat ik ook wel even de hele dag zonder eten kan, maar puntje bij paaltje lig ik dan met knallende koppijn op bed, of val simpelweg in slaap tijdens de dag, of natuurlijk op datzelfde bed waar ik ‘even’ op ben gaan liggen om mijn hoofdpijn te verzachten. Ik zal kortom vast en zeker nooit Rick de Vaster worden genoemd.
Afijn, dit structureel minder eten elke dag bracht me in het begin juist meer last van spierkrampen. Vasten lijkt dus de spierkrampen niet weg te houden. Het derde verschil van de afgelopen weken is de grotere hoeveelheid zout. Eigenlijk een toevalstreffer zoals het er nu voor staat.
Opzouten Spierkrampen
Om toch een beetje de ochtend door te komen zonder eten drink ik zout water met wat supplementen—dan raken die tenminste ook eens op. Daarnaast eet ik dus zoals gezegd elke avond aardappels, om iets minder vlees te hoeven eten. Zowel over de aardappels als door het gehakt gaat flink wat zout. Veerle merkte namelijk dat ze beter vet kon verdragen als er meer zout over het eten zat, wat bij mij eveneens het geval was. Er blijkt nu een bijkomend voordeel. Voorheen kreeg ik al spierkrampen als ik me uitrekte, of als ik een onverwachtse beweging maakte in bed. Nu ik al enkele weken het zout heb opgevoerd, heb ik nergens last van.Gek hoe zoiets werkt trouwens, want het was dat Veerle vroeg hoe het ging dat ik me dit ineens realiseerde en dit koppelde aan de verhoogde zoutconsumptie. Voor haar natuurlijk mooi, want zodoende mocht ik mijn toetsenbord terroriseren, zodat er een nieuw Weetje van de Week op haar pagina komt.
Krampachtig met Zout
Binnen de media- of massawetenschap, dus de gekochte wetenschap, is zout natuurlijk echt den duvel. Ook vehikels zoals de Nutri-Score zien zout als reden om producten een lagere score te geven. Zout is de reden van allerlei klachten volgens veel instituten, zoals het Voedingscentrum. Ook binnen de carnivorengemeenschap [mooi scrabblewoord, fniedan?] zie je de tendens om zout te mijden als de pest. Sommige onderbouwen dat dan zelfs met dezelfde ‘wetenschap’ als die vlees en dierlijk vet demoniseert, dus ik mis de logica hierin. Anderen, zoals Bart Kay en Harry Serpanos benaderen zout positief, Harry ook in een antropologische en geschiedkundige context.Korreltje Zout
De ‘grap’ is dat we het nooit echt zullen weten, omdat er nooit een gedegen en daadwerkelijk wetenschappelijk onderzoek zal komen. Het is een kwestie van persoonlijke experimenten. Uiteraard mag je dit advies daarom met een korreltje zout nemen, want correlatie is inderdaad geen causaliteit.Maar laten we realistisch blijven: met de wetenschap die compleet gecorrumpeerd is, hebben we niets beters dan persoonlijke anekdotes en ontdekking, toch? Voor mij is dit in ieder geval een reden om toch mijn zoutinname te houden zoals deze nu is, en te kijken of de spierkrampen terugkomen als ik weer meer ga eten, en andere dingen toevoeg. Dan kan ik gaan kijken of ik iets heb toegevoegd dat mijn lichaam toch niet leuk vind. Ik hoop uiteraard van harte uiteraard dat dit niet kaas is…
Heb je last van spierkrampen en heb je elk pilletje en poedertje geprobeerd, probeer eens zout op te hogen. Wie weet dat dit de sleutel is tot een nachtje zonder wakker worden met spierkrampen.
Reacties
Een reactie posten